20 aug Ken je die vier vrouwen die naar Vlieland gingen…
… ze gingen niet. We waren goed voorbereid en enthousiast op pad gegaan. Eindelijk een flink stuk roeien met z’n vieren, op zee, naar een eiland. Mooie uitdaging. Het weer zat niet mee, flinke regen en windkracht 5. De meesten zouden van te voren al afhaken. Wij niet. Een beetje overmoedig wellicht. Onze spullen goed waterdicht ingepakt en vastgebonden, regenjasjes aan en gaan!
Ons plan was om donderdag onder leiding van Guus van Wechem, onze stuurman, in een van de Noorderhaaks van Dutch Coastal Rowing naar Vlieland te roeien en dan vrijdags weer terug. Sowieso al een hele uitdaging, omdat een aantal van ons bepaald niet veel ervaring hebben met rolbankroeien. Van Harlingen naar Vlieland is zo’n 30 kilometer en je hebt rekening te houden met hoog en laag tij.
We probeerden zo vroeg mogelijk te vertrekken, maar het was nog een heel gedoe om de boot startklaar en in het water te krijgen. Uiteindelijk was dat alles gelukt en roeiden we de haven van Harlingen uit. Ik zat op boeg en zodra we de haven uit waren en op zee kwamen, sloeg de eerste golf over me heen. Gelijk geen droge draad meer aan m’n lijf. Wat dat betreft dus geheel volgens planning. Want je weet dat als je op zee gaat roeien in een lage boot, dat je nat wordt. En dat is goede voorbereiding, want straks op de oceaan zullen we ook vaker nat zijn dan niet. De golven, de wind, het was fantastisch. Ik had wel een aantal joehoe-momentjes. Maar we kwamen geen meter vooruit. We haalden amper een snelheid van 3 à 4 kilometer per uur en daarmee red je het niet. Makkelijk uit te rekenen, dan doe je al gauw 10 uur over de oversteek. Dus doorgaan was geen optie. We keerden terug. Dat was de enige mogelijkheid, maar ik was wel behoorlijk teleurgesteld.
Vervolgens hebben we in de haven van Harlingen een aantal uren geroeid. Désirée en ik kregen goede tips van Guus, die behoorlijk ervaren is, en we hebben veel meer geleerd over rolbankroeien. Op het eind zijn we toch nog even de zee opgegaan. Inmiddels waren de golven een stuk hoger en pittiger geworden. Leuk om te ervaren, maar ook duidelijk dat we de boot niet goed onder controle konden houden. Een extra bevestiging dat de keuze om niet naar Vlieland te roeien, de goede was.
De boot moest weer uit het water, op de trailer, de spullen in de auto en ondertussen stortregende het. We dropen. Dus toen we naar een restaurant gingen om nog even gezamenlijk met Guus te eten, zijn we eerst de wc in gerend om droge kleren aan te trekken. Na het eten hebben we gelijk Désirées verjaardag ingeluid en ons avontuur afgesloten. Voor de teambuilding was het een perfecte dag. Het was geweldig om samen op het water te zijn en te sporten en dat onder best pittige omstandigheden. Al met al hebben we zo’n 26 kilometer geroeid, dus het was wel een prima training. Op naar de volgende tocht.
Astrid